Wszystkie metody znakowania lub grawerowania laserowego mają jedną wspólną cechę: wiązka lasera jest pulsacyjna i uwalnia energię w określonych odstępach czasu. To, co się zmienia, to prędkość i odstępy między liniami, które określają odległość między jednym impulsem a drugim.
Podczas znakowania laser topi materiał pod wpływem ciepła i zmienia jego kształt, aby nanieść trwały kod lub znak. Grawerowanie laserowe natomiast powoduje odparowanie materiału. Wiązka lasera wnika głębiej w powierzchnię i usuwa górne warstwy poprzez ich sublimację, czyli bezpośrednie przejście ze stanu stałego w stan gazowy.
Dla wielu osób różnica ta nie jest oczywista, ale dla ekspertów w dziedzinie znakowania laserowego jest ważna.